
Na mijn afstuderen had ik geen idee hoe ik verder moest en ben ik gaan werken om m'n geld te verdienen. Eerst als secretaresse, ook binnen de GGZ. Later als begeleider binnen de psychiatrie. En toen ik daar overspannen van werd, groeide het idee én de moed voor een eigen praktijk. Dat was één van de beste beslissingen in mijn leven.
Ik heb altijd heel sterk een eigen visie gehad op hulpverlening - ik vind het erg belangrijk om vanuit gelijkwaardigheid samen te werken. Medemenselijkheid is ook een belangrijk begrip voor mij; het meevoelen én het laten zien van mijn eigen mens-zijn. Humor is voor mij onontbeerlijk - zó bevrijdend om te kunnen lachen om al die gekke bewegingen die wij als mens maken!
Het masseren is erbij gekomen toen ik zelf een burnout had en een massage kreeg, waardoor er heel veel loskwam. Vanzelfsprekend had ik (als vakvrouw) al veel van mezelf begrepen en ook al heel veel gevoeld. Maar die diepste laag werd bij mij pas aangeboord door die massage. Soms zit je oude pijn in een spier opgeslagen, een weefsel, en dat voel je pas als het aangeraakt wordt. En dan kan het zomaar - eindelijk - gaan stromen, en ook wegstromen. Alles hangt samen, kortgezegd, dat blijkt wel uit mijn eigen ervaring. Daarom ben ik mij ook hierin gaan verdiepen.
Daarnaast ben ik ook nog gewoon Kerstin, een 55-jarige vrouw, met een uitwonende dochter van 25. Ik ben graag afwisselend alleen en samen met mijn vriendin – daarnaast heb ik fijne ontmoetingen met vrienden en vriendinnen, met wie ik over het leven praat, lach, huil en spelletjes doe. Wandelen en fietsen, in de natuur zijn, is voor mij net zo belangrijk als de dagelijkse maaltijden. En onontbeerlijk in mijn leven is inmiddels ook het spelen van klarinet in een straatorkest – muziek maken met anderen is zo’n mooie manier van je met elkaar verbinden!
Ik nodig je van harte uit om een afspraak te maken voor een eerste gesprek.
~ Kerstin